Het laatste interview in Australie, Joost de Koster.

Joost de Koster en Bibi

Ergens in het begin van mijn tienerjaren, kan ik me herinneren dat mijn moeder mij voorstelde aan een of andere meneer. Op de Pasar Malam in Den Haag (tegenwoordig de Tong Tong Fair), was mijn moeder actief in het uitvoeren van performances in een van de theaters daar. Dat jaar was ene Joost ook onderdeel van haar optreden.
Waar het allemaal over ging op dat moment, is eigenlijk een beetje langs me heen gegaan (ik rende liever rond over de markt). Maar Joost is net als mijn moeder, Bianca Tangande, een beeldend kunstenaar en dichter. Daarnaast heeft hij boeken geschreven.."Voor degene die het interessant vindt"..met zo'n instelling laat Joost je graag kennismaken met zijn herinneringen en ervaringen.
Ik vond het maar een vreemde meneer, maar voor mijn moeder werd hij een soort surrogaat vader en dus voor mij de opa die ik nooit heb gehad.





Zelf half Nederlands, half Indonesisch zijnde vond ik de verhalen van Joost (een Indo-Europeaan) erg interessant, maar altijd een beetje moeilijk voor te stellen. Verhalen over een land lang geleden, sawa's, plantages...de oorlog..en het heen en weer reizen over de aardbol...en mijn brandende vraag: Hoeveel kinderen heeft hij nou eigenlijk?
Eenmaal klaar met de middelbare school stuurde mijn moeder mij voor een paar weken naar Joost en zijn vrouw Liz. Naar de andere kant van de wereld, pas 18 jaar...en alleen op het vliegtuig gestapt, onderweg naar Sydney Australie.
Zou ik stiekem toch wat meer overeenkomsten hebben met Joost dan ik dacht?

Acht jaar later, ging ik voor mijn afstudeerstage terug naar Australie, het land wat tijdens mijn verblijf bij Joost en Liz een grote impact had gemaakt. De westerse stad Sydney sloot mij weer in haar armen en al snel wist ik weer waarom ik mij hier zo thuis voelde. Natuurlijk bezocht ik Joost en zijn vrouw in de Blue Mountains en zag hun kinderen en kleinkinderen weer, die ook allemaal een stuk ouder waren geworden. Hij werd dat jaar 80 en ik heb het geluk gehad, om met de grote familie zijn verjaardag te kunnen vieren.

Drie jaar later (in 2011) keerde ik met Stefan weer terug bij een inmiddels 83 jarige Joost, duidelijk een oude man in the making. Hij rijdt nog steeds auto, ze hebben weer een nieuw hondje en Liz heeft een erg leuk winkeltje in hun stadje Blackheath. Als afsluiter van onze reeks interviews die we tijdens de reis hebben afgenomen, wilde ik heel graag Joost interviewen.
Zijn echte levensverhaal (in de juiste volgorde) had ik immers nog nooit gehoord. Zo nu en dan werden de jaren ervoor wat flarden van zijn verhaal verteld. Ik kreeg wel het idee dat hij voor zoveel mensen een inspiratie kon zijn.
In zijn eigen ogen ' deed hij waarschijnlijk maar wat ' al die tijd, want zo denkt hij over zichzelf...niet al te moeilijk doen.
Maar je laten leiden door niets anders dan je eigen vrijheid, is iets waar veel mensen nooit aan durven te beginnen.

Joost heeft het wel gedaan.

Hieronder het interview met Joost de Koster (ook wel Joe da Costa genoemd Down Under). Met ondertiteling en uitleg voor mensen die hem wat slechter kunnen verstaan. Hij duurt 20 minuten, dus ga er even lekker voor zitten ;). Voor meer video's ( en de voorgaande interviews) klik hier!